De acties die op touw gezet kunnen worden, moeten op maat van het landschap gecoördineerd worden om synergiën te stimuleren en een grotere efficiëntie te bereiken. De afstanden die wilde bestuivers en vooral wilde bijen afleggen zijn over het algemeen maar kort (enkele honderden meters) en dus moeten acties voor de nestbouw en acties voor het voedselaanbod op elkaar afgestemd worden. Het is ook van belang om ecologische vallen te vermijden die ontstaan wanneer nestplaatsen gemaakt worden in de nabijheid van ongeschikte gebieden (bijvoorbeeld in de buurt van intensieve landbouw).

- De ontmoetingen en de uitwisseling tussen verschillende partijen bevorderen om het begrip te vergroten en samenwerking aan te gaan, bijvoorbeeld door middel van workshops (bijv.: «kennuitwisseling tussen verschillende vakgebieden») of door gezamenlijke activiteiten, om een band te creëren tussen de partijen rond het thema behoud van bestuivers (bijv.: ontmoeting tussen een toezichthouder in een reservaat en burgers, ontmoeting tussen imkers en landbouwers, …).

- Gezamenlijk overleg organiseren over acties voor bestuivers om een grotere efficiëntie bereiken, bijvoorbeeld door de verschillende gebiedsbeheerders (landbouwers, bosbouwers, uitbaters van steengroeven en terrils, beheerders van lineaire structuren zoals wegranden, natuurgebieden en openbare groengebieden) in het overleg te betrekken.

- De acties voor bestuivers op verschillende niveaus coördineren (op het niveau van een gemeente, een gemeenteverband, een natuurpark, …), bijvoorbeeld door het bloemenaanbod (landbouwgebieden, natuurgebieden) en de nestbouw (uitbating van groeven, bossen) met elkaar samen te brengen, het behoud van wilde bestuivers en de beperking van het gebruik van pesticiden te combineren (landbouwgebieden, privé- en openbare gebieden, wegen, …) op het niveau van een gemeente of rond een natuurgebied, …

• In Nederland zijn enkele overkoepelende projecten (Bijenlint, Nationale bijenstrategie: bed & breakfast for bees, Bijenlandschap in Zuid-Holland) lopende die landbouwers, bedrijven, gemeenten en particulieren verbinden met elkaar en acties voor wilde bijen ondersteunen (http://www.bijenlandschap.nl/; https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/natuur-en-biodiversiteit/documenten/rapporten/2018/01/22/nationale-bijenstrategie-bed--breakfast-for-bees, https://bijenstichting.nl/bijenlint/)
• In Nederland bestaan landbouwersverbanden. Dat zijn verenigingen van landbouwers en andere gebruikers van het agrarische gebied die met de hulp van subsidies in een bepaald gebied aan natuurbeheer doen. Zo werden 15.000 medewerkers aan MAEC (agro-economische en klimaatmaatregelen) vervangen door 40 «verenigingen» die 150 daarvoor al bestaande regionale coöperaties bij elkaar brengen. 8.300 landbouwers zijn actief in deze verenigingen die ongeveer 91.000 ha beslaan (Terwan, P. 2015. Why cooperative approach to agri-environment actions works in the Netherlands? Vakblad natuur bos landschap, special issue, Agrienvironmental management, p.49). https://www.boerennatuur.nl/collectieven/

• Aantal projecten met opgenomen acties
• Aantal gebieden met gecoördineerde acties

Advies en concept: partijen uit de sector van de natuurbescherming, beslissingsorganen en overheden
Uitwerking op het terrein: alle soorten partijen

• Actie n°26 - Rekening houden met wilde bestuivers in het beheer van landbouwgebied
• Actie n°27 - Rekening houden met wilde bestuivers in het bosbeheer
• Actien°28 - Rekening houden met wilde bestuivers in het beheer van groeven en terrils
• Actien°29 - Rekening houden met wilde bestuivers in het beheer van lineaire structuren
• Actie n°30 - Rekening houden met wilde bestuivers in het beheer van natuurgebieden
• Actie n°31 - Rekening houden met wilde bestuivers in het beheer van privégroengebieden
• Actie n°32 - Rekening houden met wilde bestuivers in het beheer van openbare groengebieden
• Actie n°34 - Pilootgebieden opzetten en promoten die als model kunnen dienen voor wilde bestuivers