In het grensoverschrijdende gebied heeft momenteel alleen Wallonië een lijst van beschermde wilde bijen, waardoor er met hen rekening gehouden kan worden bij effectenstudies of bij behoudsmaatregelen voor bepaalde sites. De regelgeving in verband met de uitroeiing van distels zou aan de huidige toestand moeten aangepast worden. Distels vormen immers een essentiële voedingsbron voor bestuivers; in deze tijden van moderne landbouw zou het mogelijk moeten zijn om ze onder controle te houden en opnieuw in het landschap te integreren. Er bestaan geen voorschriften over de afstand en het aantal bijenkorven dat opgesteld wordt in de buurt van beschermde natuurgebieden of van belangrijke populaties van wilde bestuivers. Slechts zelden wordt bij het maaien of snoeien van bloemdragende planten rekening gehouden met de fenologie van wilde bestuivers.

Het is dus van groot belang om voorschriften in te voeren om wilde bestuivers te behouden. Daarbij moet voor ogen gehouden worden dat wettelijke ingrepen een direct (bijv.: lijsten van beschermde soorten) of een indirect effect (bijv.: regelgeving over de uitroeiing van distels, het gebruik van pesticiden, …) kunnen hebben op het behoud van bestuivende insecten.

- Elke actie of elk beleid ondersteunen dat tot doel heeft een reglementair kader te voorzien voor de bescherming van bestuivers en hun habitat.

- Een systeem van voorschriften invoeren voor de bescherming van bestuivende soorten, bijvoorbeeld door middel van lijsten van beschermde soorten (meer bepaald voor bijen en zweefvliegen) en de bescherming van plaatsen waar bijzondere gemeenschappen van wilde bestuivers gehuisvest zijn.

- Een systeem van voorschriften invoeren voor het behoud van de habitat van bestuivers, bijvoorbeeld door middel van een lijst van opmerkelijke leefgebieden of van leefgebieden van een zeker belang (bijv.: heide, vochtige gebieden, kalkgraslanden, …) en de identificatie van prioritaire toevluchtszones (bijv. ZNIEFF, zone naturelle d’intérêt écologique, faunistique et floristique, gebieden van groot biologisch belang, …) of van beschermde zones (bijv. natuurgebieden) in gebieden die een belangrijke habitat voor wilde bestuivers vormen.

- Wetgeving in relatie met factoren die de afname van wilde bestuivers veroorzaken ter discussie stellen en herzien, bijvoorbeeld de wetten op het gebruik van chemische producten (pesticiden), de wetten op het uitroeien van distels in niet-agrarisch gebied (nectar- en stuifmeelaanbod), de wetten op het snoeien en rooien van heggen, of het maaien (aanbod van bloemen), de wetten op de plaatsing van bijenkorven (overdracht van ziekten en voedselconcurrentie) of ook de aanpassing van het wetgevende kader rond landbouw, biodiversiteit en klimaat.

• Lijst van beschermde soorten wilde bijen in Wallonië (http://biodiversite.wallonie.be/fr/abeilles-sauvages.html?IDC=5623)

• Aantal aangepaste, gewijzigde en nieuw opgestelde voorschriften. 

Beslissingsorganen en overheden, partijen uit de sector van het natuurbehoud (zoals actiegroepen)

• Actie 2 – Onderzoek naar de toestand van populaties van wilde bestuivers
• Actie 25 - Toezicht en opvolging van de handel in wilde bestuivers voorzien